Odpowiednia wilgotność powietrza

Czyn jest wilgotność powietrza?

Wilgotność powietrza to inaczej ilość pary wodnej, jaka się w nim znajduje. Charakteryzuje się ją na różne sposoby. Do najpopularniejszych należą: wilgotność bezwzględna (wyrażona w gramach masa pary wodnej zawarta w 1m3 powietrza), wilgotność właściwa (wyrażona w gramach masa pary wodnej przypadająca na 1kg powietrza), wilgotność względna (stosunek ciśnienia cząstkowego pary wodnej w powietrzu do prężności pary wodnej nasyconej nad płaską taflą wody, wyrażony w procentach), prężność pary wodnej (ciśnienie cząstkowe, które wywierane jest przez zawartą w powietrzu parę wodną) oraz temperatura punktu rosy (czyli ilość stopni, przy której para wodna zaczyna się skraplać).
Maksymalna i stabilna wilgotność powietrza zależy od temperatury powietrza. Im jest ona wyższa, tym więcej może znajdować się w niej pary wodnej. Jest to jeden z podstawowych wskaźników pogody oraz klimatu. Zawartość pary wodnej w powietrzu może wskazywać na prawdopodobieństwo wystąpienia opadów, mgły, rosy czy przymrozków. Im wyższa jest wilgotność powietrza, tym mniejsza skuteczność chłodzenia ciała człowieka poprzez pocenie, ponieważ niższa jest prędkość odparowywania wody ze skóry. Wilgotność powietrza jest również bardzo istotnym wskaźnikiem określającym jakość powietrza w pomieszczeniach.

Nawilżanie powietrza w domu

Optymalna wilgotność powietrza oscyluje w granicach 40-60%. Jeśli wartość ta jest zaniżona, może to znacznie wpłynąć na komfort życia oraz powodować problemy zdrowotne. Zbyt niska wilgotność może mieć również negatywny wpływ na otaczające nas przedmioty. Jeśli powietrze jest zbyt suche może na przykład powodować rozchylanie się wykonany z drewna mebli czy podłóg. Optymalna wilgotność powietrza może zagwarantować dobre samopoczucie i pomóc się skupić, dlatego warto o nią zadbać zarówno w domu, jak i w miejscu pracy. Pomóc w osiągnięciu jej może nawilżacz powietrza. Poniżej opisano jego działanie oraz różne rodzaje.

Rodzaje nawilżaczy powietrza i sposób ich działania

Pierwszym typem są nawilżacze ewaporacyjne. Wykorzystują one zjawisko odparowywania wody, czyli właśnie ewaporacji. Budowa tego typu urządzenia jest dosyć prosta, dzięki czemu jest praktycznie bezawaryjny, zwłaszcza w porównaniu z innymi typami nawilżaczy. Jego działanie nie pozostawia po sobie śladów na meblach czy szybach, jak ma to miejsce w przypadku nawilżacza ultradźwiękowego, o którym mowa będzie za chwilę. Niestety wydajność tego typu urządzenia spada wraz z ilość odparowanej do powietrza wody, czyli zwiększającą się wilgotnością powietrza w pomieszczeniu. Najistotniejszymi elementami nawilżacza ewaporacyjnego są wymienne maty, wentylator oraz zbiornik. Przez wentylator zasysane jest powietrze, które następnie przechodząc przez ewaporacyjną matę staje się oczyszczone i nawilżone. W zbiorniku z wodą znajduje się zawór, dzięki któremu poziom wody jest odpowiedni. Zaletą tego rozwiązania jest niskie zużycie prądu a tym samym niższe koszty, prosta i bezawaryjna konstrukcja, automatyczna regulacja wilgotności, częściowe oczyszczanie powietrza oraz cicha praca. Wady zaś to fakt, że maty ewaporacyjne muszą być często wymieniane a samo urządzenie czyszczone. Kolejnym typem jest nawilżać ultradźwiękowy, wykorzystujący ultradźwięki do rozbijania cząstek wody i generowania wodnej mgły. Jego budowa jest o wiele bardziej skomplikowana od budowy nawilżaczy ewaporacyjnych a także parowych. Wpływa to niestety na żywotność urządzenia. Są to urządzenia, które nie zawierają w sobie elementów podlegających czasowej wymianie. Wyjątek stanowi tylko filtr okamieniający. Najistotniejszym elementem w tego typu nawilżaczu jest specjalna ultradźwiękowa membrana oraz generator pobudzający ją do działania. Poza tymi dwoma elementami nie odbiega ono zbytnio pod względem budowy od innych typów nawilżaczy. W trakcie działania urządzenia woda dostaje się do komory rozpylającej ze zbiornika, a następnie za pomocą membrany jest rozbijana na niewielkie cząstki. Niektóre modele wyposażone są dodatkowo w grzałkę, dzięki czemu generować mogą zarówno chłodną, jak i ciepła mgiełkę. Zaletą jest w tym przypadku niskie zużycie prądu, konstrukcja, która umożliwia zaawansowane sterowanie i precyzyjną regulację poziomu wilgotności, cicha praca oraz niskie koszty utrzymania. Wadą jest natomiast fakt, że mgiełka ma skłonność do pozostawiania na meblach specyficznego osadu. Nawilżacz tego typu ma też niską żywotność i nie oczyszcza powietrza. Ostatni typ to nawilżacz parowy, wykorzystujący wbudowaną grzałkę do wytworzenia pary wodnej. Jego działanie zbliżone jest do działania czajnika elektrycznego. Woda znajdująca się w zbiorniku trafia do komory odparowania, gdzie jest podgrzewana do temperatury wrzenia, przez co odparowuje. W jednym czasie podgrzewana jest niewielka część wody, co pozwala na oszczędzanie energii. Główne zalety to wysoka wydajność, sterylizacja wody, prosta konstrukcja, duża niezawodność. Wadami natomiast jest stosunkowo wysokie zużycie energii elektrycznej oraz fakt, że nawilżacz nie oczyszcza powietrza.